پل تاریخی لاتیدان در زمان خود طولانی ترین پل کشور بوده است، این پل سال‌ها در زیر خاک مدفون بود تا اینکه در سال ۱۳۷۲، در اثر سیلاب در نزدیکی روستای کلمتلی (لاتیدان)، یکی از درازترین پل‌های تاریخی ایران، نمایان شد. گویا حادثه ای که انتظار خرابکاری از آن می رفت هدیه ای بسیار گران بها را برای ما به ارمغان آورد. این پل، بر روی رودخانه کول در جاده لار به بندرعباس قرار گرفته، از این رو به پل کول نیز معروف است. یکی از شاهکار های دوران صفویان این پل است که بر خلاف پل های متعددی که ساخته بودند در آن از آجر استفاده نکردند. در میان دهانه های این پل، اتاق هایی در دو اشکوب ساخته شده که بر زیبایی این سازه، افزوده است. این پل، در دوران شاه عباس بزرگ برای انجام لشکرکشی و بیرون کردن پرتغالی ها ساخته شد ، پس از پایان کار لشکرکشی، در اختیار کاروان بازرگانی قرار گرفت. این پل، یکی از بزرگترین نمونه های پل سازی تاریخی کشور است که در فهرست آثار ملی کشور نیز به ثبت رسیده است. با 500 سال قدمت و طول یک کیلومتر دارای 233 دهانه بوده که امروزه تنها 33 دهانه آن سالم و بیش از 200 متر آن قابل بازگردانی و تعمیر است. طول پل لاتیدان چیزی حدود سه برابر سی و سه پل اصفهان است.
از آن‌جا که این پل، در مسیر آبراهه‌های چندی قرار دارد و در فصل بارندگی، حجم آب در زیر پل بسیار زیاد است، از این رو باید با تعیین اعتبارات ملی برای این اثر ملی، کار بررسی‌های استحکام‌بخشی و بازسازی این پل آغاز شود، پیش از آن‌که این اثر که پس از گذشت سال‌ها بر اثر یک سیلاب سر برآورده‌است، در اثر سیلاب دیگری فرو ریزد و نابود شود.
