جنگل حرا هرمز در شمال شرقی جزیره قرار دارد. گونه حرا که نام علمی آن به حکیم و فیلسوف ایرانی ابو علی سینا (Avicennia Marina ) نسبت داده می شود ، درختانی در اندازه های 3 تا 6 متر با شاخ و برگهای سبز و روشن که در آبهای شور زندگی می‌کند. حرا، گیاهی از تیره شاه پسند است، دانه آن روی درخت مادر می‌روید و نهال تولید می‌کند، سپس از درخت جدا می‌شود و داخل مرداب می‌افتد، جنگل حرا هرمز بر دریا و آب شور قرار دارد و این سازش با آب شور و شرایط نامناسب، از آن یک گیاه استثنایی ساخته‌است.
این درخت (گیاه) که هنگام مَد آب دریا تا گلوگاه در آب فرو می رود. با خاصیت تصفیه ای که در پوست این درخت وجود دارد، بخش شیرین آب دریا را جذب و نمک آن را دفع می کند، درخت حرا در حقیقت یک کارخانه آب شیرین کن طبیعی و خدادادی است. جنگل حرا هرمز به دلیل مساعد بودن شرایط اکولوژی ، زیستگاهی امن برای پرندگان مهاجر است.
طبیعت جنگل حرا هرمز
جوامع جنگلی مانگرو (حرا) در طول ميليونها سال موفق شده اند تا سازگاري اعجاب انگيزي با آب شور دريا و سواحل جَزر و مَدي پيدا كنند. اصولا اين گياهان قادر نيستند دماي كمتر از 5 درجه سانتي گراد را تحمل كنند. ضمن اينكه شوري بين 20 تا 32 در هزار براي رشد آنها مناسب است.
مانگرو يكي از مقاومترين گونه ها محسوب مي شود كه با حداقل نيازهاي خاص گياهان مانگرو، در سواحل و امتداد كوهها توسعه مي يابد. يكي از ويژگي هاي درختچه حرا، ريشه آن است. ريشه هاي اصلي حرا كوتاه و كم عمق اند و از آنها ريشه هاي فرعي و باريك و عمودي اسفنجي به سمت بالا منشعب شده و بطور متوسط تا 30 سانتي متر از سطح زمين بالاتر مي روند.
اين ريشه هاي هوايی به تدريج دور درخت را پوشش مي دهند و تبديل به يك شبكه مي شوند و به اين ترتيب امكان زيستگاه در چنين محيط باتلاقي فراهم مي كنند. اين ريشه ها از شوري اطراف نيز مي كاهند تا امكان تغذيه گياه از آب بسيار شور دريا ميسر شود. جنگلهاي دريايی حرا در شبانه روز دو بار در آب دريا آبتنی می‌كنند. هنگام مد، ماهيان زيادي به طرف جنگل حركت مي كنند و صيادان محلی نيز به خوبی اين را می‌دانند.
گیاهان حرا برگهایی با ظاهر بیضی شکل و قاعده‌ای باریک و رویه سبز و براق دارند و پشت برگها نیز سفید یا خاکستری رنگ است، طول این برگها حدود ۵ تا ۵/۷ سانتی متر است. میوه حرا، بادامی شکل است.
نظر شما در مورد این مکان چیست؟
1 Comment
عالی